Üzüm Bağları ve küçük tepecikler arasında büyük bir kasaba olan YEŞİLYUVA,  Denizli’ye  65 km. Acıpayam’a  25 km. mesafede olup 1050 rakımlı  bir beldedir.

Dışardan bakıldığında diğer kasabalardan bir farkı yokmuş gibi görünse de içine girdiğinizde dükkan önlerinde kurumaya bırakılmış ayakkabıları ve derinden gelen çekiç sesleriyle diğer kasabalardan farkını hemen gösterir.

            Yeşilyuva, Denizli’nin Acıpayam ilçesine bağlı  nüfusu 5106 olan şirin olduğu kadar ülkemizdeki birçok ilçeden büyük bir kasabadır. Anadolu´nun fethinden önce Eski çağlarda İndos vadisi olarak bilinen bölge; sırasıyla Hititler, İyonlar, Akalar, Frigler, Lidyalılar, Persler, Hellenler ve Roma İmparatorlukları´nın egemenliği altında kalmıştır. Bu gün hâlâ bu medeniyetlerden kalma taş levhalar, kabartma resimler, sütunlar vb kasabada bulunmaktadır. Kasabanın eski adı olan Gaysar kelimesinin de bu medeniyetlerden kaldığı söylenir. Bu isim hala kullanılır. Bölgede herkes kasabamızı Gaysar olarak bilir.Malazgirt Savaşı´ndan sonra Anadolu´ya gelen göçmen Türk boylarından Oğuz kafilesinin Avşar oymağına bağlı Karaağaç Baba yönetimindeki bir kol, bu bölgeye gelerek Eşeler Dağı ve Elmadağ eteklerine yerleşmiştir Civarın fethiyle beraber burası da fethedilmiş.  Bu bilgi de sözlü gelenek yoluyla bu güne ulaşmıştır. Gerçek tarihçiler için belge niteliğini taşıyabilecek kaynaklar ve kayıtlar maalesef yoktur. Beylikler döneminde Hamit oğulları ile Germiyan oğulları arasında sürekli el değiştiren bölge Osmanlıların Anadolu´daki tam hakimiyeti sonunda Osmanlı yönetimine geçmiştir. 1865 yıllarında ilçe olan, YEŞİLYUVA 1870’e kadar îlçe olarak kalmış, daha sonra ilçelik Acıpayam köyüne kaldırılmış ve 1908 yılında Belediye teşkilatı kurulmuştur.1926 yılında Kayser olan ismi YEŞİLYUVA olarak değiştirilmiştir

          Yeşilyuva, Karaağaç (Acıpayam) ovasının Kuzey Doğu köşesini kapatan Elma Dağı eteklerinde kurulu bir yerleşim yeridir. Kuzey Batısında bölgenin en yüksek noktası olan Honaz Dağı vardır.   Kasabanın yerleşim yeri dereli tepeli engebeli bir arazidir. Bu dereler ve tepeler çevredeki dağlardan akan sular neticesinde binyılların içinde meydana gelmiştir. Kasaba içindeki başlıca dereler şunlardır.
1- Çanaktaş Deresi
2- Kuyruk Deresi
3- Koca Dere
Bu dereler bu gün kurudur. Yaz yağmurları ve baharda kar suları fazla olduğu zamanlarda bazen akar. Kasabanın ovaya bakan yüzünde iki büyük tepe vardır. (Asarlık, ve Adatepe) Bu tepeler yüzünden kasaba uzaktan pek farkedilmez.

        Kasaba iklim karakteri bakımından Göller bölgesinin bütün özelliklerini yansıtır. Bölgede yazlar kurak ve sıcak (yüksek rakımlarda serin) kışlar az yağışlı ve soğuk geçer. Yağışlar kışın genellikle kar olarak düşer. Bahar ve güz mevsimlerinde yağmur alır.

Yeşilyuva ekonomisi büyük oranda ayakkabı sanayine dayalıdır. Ancak tarım ve hayvancılıkla uğraşan azda olsa vardır.

 Aslında kasabanın ekilebilir arazisi çoktur ve verimlidir. Fakat kasaba halkı ayakkabıcılıkla uğraştığından tarımı sadece kendi ihtiyaçlarını karşılayacak düzeyde yapmaktadırlar. Tarımla uğraşanların çoğu üzüm ve sebzecilik üzerine üretim yaparlar.

Hayvancılığın da tarımdan pek farkı yoktur. Kasabada birkaç kişi keçi ve koyun sürüsüne sahiptir. Büyük baş hayvancılıkla uğraşan yok denecek kadar azdır.

Kasaba ekonomisinin büyük bir bölümünü oluşturan ayakkabı imalatı ile uğraşmayan aile yok gibidir. Muhakkak her ailenin bir veya birkaç ferdi bir şekilde ayakkabı imalatının içindedir. Ayakkabıcılık kendi içinde pek çok iş kolunu barındırır. Bunlar:

A-Hammadde ve Araç Gereç Yan Sanayi:

      1- Dericilik ve yan kolları

      2- Taban imalatı ve yan kolları

      3- Yapıştırıcı imalatı ve yan kolları

      4- Ayakkabı tekstili ve yan kolları

      5- Boya imalatı ve yan kolları

      6- Kalıp imalatı ve yan kolları

      7- Pres fırın gibi makine ve alet imalatı ile yan kollar

B - Tacirlik: Malzeme ticareti yapanlardır.

C- Stilistlik: (Modelcilik)

D-  İmalat:

      1- Kesimcilik

      2- Sayacılık

      3- Kalfalık

      4- Frezecilik

      5- Foracılık

E- Pazarlamacılık

Ayakkabıcılık bütün bu aşamalarda yüzlerce problemi olan bir iş koludur. Günümüz insanının alış veriş alışkanlıkları doğrultusunda küçük ölçekli imalatçı esnafı artık yavaş yavaş tükenmektedir. İnsanların marka tercihlerinin olduğu bir devirde büyük marketlerden kredi kartıyla alış veriş yaptığı bir devirde ayakkabıcı esnafının da bu değişime ayak uydurması gerekmektedir. Artık minibüslere ayakkabıyı doldurup köy ve kasaba meydanlarında bagajı açıp beş  on liraya ayakkabı satma devri tamamlanmak üzere.

Buna rağmen kasabada  gündemi yakalamış geleceği görmüş ve ona göre tavır almış esnaflar vardır. Bunlar etraflarında oluşturdukları pozitif enerji ile birçok kişiye iş imkanı sağlamaktadır. Ekonomik krizlerden de fazlaca etkilenmemektedirler.

 Bunların dışında kasabadaki ekonomik faaliyet olarak birkaç büyük market, birkaç giyim mağazası, kahveler, inşaat sektörü (demirci, marangoz, betoncu,) birkaç mobilyacı, halıcı gibi tüketime yönelik iş kolları vardır.